2: Tempo de lecer na Idade Media

DIVERSIÓN:

Na idade Media a ocupación principal era traballar, mais os nobres e os campesiños no tempo libre tiñan diferentes formas de divertirse.


Imaxe: enlace

ACTOS E CELEBRACIÓNS:

Torneos: Eran unhas competicións entre nobres celebradas nas cortes dos señores feudais. O torneo iniciábase con combates de cabaleiros, máis tarde saían pelotóns enteiros a pista .Para evitar feridas mortais colocaban nas puntas das lanzas punteiras brandas, pero moitas veces ao final dos torneos acababa habendo mortos ou feridos graves. Os vencedores dos torneos realizaban grandes festíns.
As normas do torneo eran:
- Primeira .- Non ferir de punta ó contrario.
- Segunda .- Non pelexar fora de filas.
- Terceira .- Non pelexar varios cabaleiros contra un so.
- Cuarta .- Non ferir ó  cabalo do rival.
- Quinta .- Descargar só os golpesó rostro e peito do rival.
- Sexta .  - Non  ferir ó cabaleiro que alzara a viseira.
Torneo no Campo da Forca a carón do Miño.

Xustas:As justas eran básicamente o mesmo que os torneos mais isto era unha práctica para a guerra. Nas xustas os oponentes levaban fortes armadura para evitar as mortes e as feridas.

Xusta na Praza do Campo (Praza Maior)

A cetrería :É unha modalidade de caza mediante a que entrénase a un ave rapaz para cazar pequenos mamíferos.
Cetrería nas inmediación do mosteiro de San Francisco.

A pesca,  a caza e as distintas modalidades: Eran unhas actividades fundamentais realizadas polos nobres e señores feudais. Isto  máis que unha diversión era unha necesidade para alimentarse  . O máis común era comer carne de porco xa que na Idade Media non había ganado e os porcos encontrábanse facilmente en manadas salvaxes .


Pesca no Miño. Imaxe: enlace
A Soule : Este xogo consistía en conducir un balón cara un lugar do terreo contrario, normalmente era un lugar situado entre dous postes, mais hai moitas formas diferentes de xogar , as veces ata había que mollar a pelota na fonte e despois deixala na cinza. Normalmente formábanse pelexas no xogo.

Partido de Soulé na Praza de San Marcial Imaxe: enlace



A Palma:  É un deporte de orixe francés no que só participaban o clero e a nobreza, é o antecedente o tenis e o frontón. O nome "A Palma" era ese porque o deporte consistía en colocarse nun campo dous oponentes cunha corda alta separando a os dous individuos e tiñan que darlle a una pelota coa PALMA da man. Máis tarde o xogo  practicábase cun obxecto parecido a unha raqueta , á corda añadiuse unha rede por debaixo e o deporte comezou a practicarse en lugares cubertos.Existían dúas modalidades de xogo:
-A Plama larga: Ó aire libre.
-A Palma curta: Nun lugar cuberto.

Imaxe de: enlace


A Loita: A lucha era un deporte que gustaba a moita xente e tiña unhas normas sencillas simplemente non se podía golpear por debaixo da cintura  ó oponente.Simplemente se pelexaba pola fama que causaba gañar e por demostrar que eran mellores que os oponentes. Tamén había loita corpo a corpo entre cabaleiros coas súas pesadas espadas.

Fonte da imaxe: enlace

Deportes básicos:Como o remo, a natación, o lanzamento de peso e de xabalina etc.
El mundo griego
Imaxe de: enlace

O axedrez: É un xogo de estratexia moi famoso na Idade Media de orixe  oriental, fíxose famoso en Europa grazas a chegada dos árabes . Non era só un xogo senón que era unha práctica de estratexias , tácticas e xogadas para a guerra.


Fonte da imaxe: enlace



- Alquerque do nove ou de doce:  é un xogo de taboleiro moi popoular e que podemos ver na Catedral de Ourense.


Fonte da imaxe: enlace


Os combates de animais (bull-baiting): Este violento entreteñemento practicábase principalmente en Inglaterra , eran pelexas de animais moi variadas , dende cans contra ratos ata cans contra touros. As  máis famosas foron as pelexas de cans contra touros . Estas consistían en colocarlle un pesado colar de coiro ó touro , polo que atábaselle a unha estaca fortemente amarrada ó chan, por outra parte os cans camiñaban libremente . Os cans intentaban atacar á garganta do touro e o touro defendíanse corneando os cans tan forte que os cans volaban ata a 20 metros de distancia , os donos dos cans intentaban collelos antes de que chocásen contra o chan para evitar máis danos no animal. Os donos pagaban diñeiro para participar cos seus cans.Os gañadores recibían grandes recompensas
Desta práctica saliron os bulldogs , que son uns cans cunhas características físicas especiais para esas batallas de animais.

Imaxe de:
http://en.wikipedia.org/wiki/Bulldog



O Mallo:É un xogo principalmente practicado polos irlandeses . Non ten nada de violencia ou apenas nada, simplemente consiste en dirixir unha pelota ós lugares determinados por medio dun mazo.



ACTUACIÓNS:

Xograres e Trovadores: Os trovadores son xente de importancia que compuñan cancións e os xograres son os que os interpretan por as prazas e lugares públicos.Mais os xograres non só eran cantantes, tamén eran músicos, bailaríns, saltimbanquis, domadores, contadores de chistes e sucesos, acróbatas…
Imaxe: enlace

Un texto moi famoso que recitaban moito os xograres na Idade Media era " Cantar de gesta, do Cid":

 "¡Heridlos, mis caballeros, sin temor, el Cid gritaba,

que con la ayuda de Cristo nuestra será la ganancia!"

Ya vuelven todos revueltos por medio de la llanada.
¡Dios, qué grande era el gozo de todos esa mañana !
Mío Cid con Álvar Fáñez adelante cabalgaba,
tienen muy buenos caballos que a su voluntad andaban,
ya entre el castillo y los moros los dos guerreros entraban.
Los vasallos de Mío Cid sin piedad sus golpes daban,
en poco más de un momento a trescientos moros matan.
Con muy grandes alaridos los que estan en emboscada
para adelante salían, hacia el castillo tornaban,
con las espadas desnudas a la puerta se paraban.
Ya van llegando los suyos, la batalla está ganada.
Ved cómo el Cid conquistó Alcocer por esta maña.


Bufóns:Un bufón era unha persoa que normalmente tiña un problema físico  (xorobados , enanos etc...) e contaba chistes ou facía tonterías para facer reír a alguén importante. Reciben o nome de bufón porque unha das súas actuacións máis coñecidas era encher os carrillos de aire ata máis non poder  e despois recibir un manotazo na cara , o bufón facía un sonido moi semellante a un bufido mentres botaba todo o aire fora.

Imaxe: enlace


Publicado por